Ολοκληρώθηκε χθες η ημερίδα με θέμα “Το Ζωντανό Θέατρο του 1968” στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από το 1968, και εκδηλώσεις τιμής και κριτικής αποτίμησης πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο. Ίσως γιατί από το Παρίσι ως το Σικάγο, από την Πράγα ως το Ανόι, από την Λατινική Αμερική ως το Βελιγράδι, το 1968 κατάφερε σε γνωστές και άγνωστες εξεγέρσεις, με όλες τις θετικές και αρνητικές του συνισταμένες, να αγγίξει «όλο» τον κόσμο. Ο Έρικ Χόμπσμπαουμ (Eric Hobsbaum) το ονόμασε «η χρονιά της αποτυχίας των προφητών», κι αυτό αφορούσε όχι μόνο την αποτυχία όσων πίστευαν πως το τέλος της ιδεολογίας θα επικρατούσε στους απογόνους της μεταπολεμικής υλικής ευφορίας της Δύσης, αλλά κι όσους θεωρούσαν πως υπήρχε μια ιδεολογία που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ευδαιμονία. Τιμώντας κι αποτιμώντας εκείνη την εποχή μέσα από το πρίσμα κυρίως του Εναλλακτικού Αμερικάνικου Θεάτρου, πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη ημερίδα που όμως ερευνά τις επιρροές και τις «αποτυπώσεις» εκείνης της εποχής και σε άλλες σημαντικές περιοχές, όπως της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου, της μουσικής, της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης και της παιδαγωγικής, ευελπιστώντας να βρούμε το νήμα που συνδέει τις «κοινωνίες της αφθονίας» του τότε με τις «κοινωνίες της κρίσης» σήμερα.