Εγκαίνεια της έκθεσης του Μανώλη Μπαμπούση με τίτλο “Προσοχή εκτελούνται έργα”

Εγκαινιάστηκε τη Δευτέρα 1 Οκτωβρίου σε ένα πολύ όμορφο κλίμα, στο Αλατζά Ιμαρέτ, η έκθεση του Μανώλη Μπαμπούση, “Προσοχή εκτελούνται έργα”, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 3 Νοεμβρίου. Η έκθεση διοργανώνεται από τη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης και εντάσσεται στο πρόγραμμα των 53ων Δημητρίων. Ο Μπαμπούσης, γνωστός εικαστικός καλλιτέχνης, εκθέτει ένα έργο μεταβλητών διαστάσεων στον χώρο – σε διάλογο με βιντεοπροβολές σχεδίων ανατομίας, φωτογραφιών και κειμένων του, συγκροτώντας μια ενιαία μεγάλη εγκατάσταση. Πολυάριθμα χάρτινα κοντάρια, φέρουν στην κορυφή τους την εικόνα του ίδιου προσώπου, σχηματίζοντας ένα πλήθος, ένα τέμπλο απέναντι μας που μας κοιτάζει μετωπικά. Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η υποκρισία, οι κυνικές ανταλλαγές, φαίνεται να μας χαμογελά ή να μας δείχνει τα δόντια του, ενώ στην πραγματικότητα υφίσταται μια εξωτερική πίεση, έναν καταναγκασμό. Μ’ έναν ανατρεπτικό, κριτικό και συνάμα ποιητικό λόγο, ο Μπαμπούσης με μια αποφθεγματική διατύπωση δίνει μια λαβή στο θεατή να σκεφτεί χωρίς να επιχειρεί να τον πείσει ή να τον νουθετήσει. Η επιφάνεια του δέρματος σύρεται ως μια θεατρική αυλαία που αποκαλύπτει με ακρίβεια την επιστημονική ανάγνωση της ανατομίας του ανθρώπινου σώματος, της μη ορατής μορφής και λειτουργίας του. Αυτήν τη σχέση του εσωτερικού, της πρόθεσης, και του εξωτερικού, του αποτελέσματος, ο καλλιτέχνης την μεταφέρει στο πεδίο της ποίησης, της εικαστικής έκφρασης και της κοινωνικής ζωής. Στο επίπεδο της κοινωνικής ζωής ο καλλιτέχνης σχολιάζει τις εξαρτήσεις και τις δεσμεύσεις του ιδιωτικού από το δημόσιο, της καλλιτεχνικής δημιουργίας από τους θεσμούς της τέχνης. Παράλληλα, οι βιντεοπροβολές Ανατομίες Ι, ΙΙ, με μουσική του Joachim Latarjet, που προβάλλονται στην έκθεση, μας καλούν με την ευρηματική ροή και την υπαινικτική αμεσότητα των φωτογραφικών εικόνων να προβληματιστούμε γύρω από την πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Θίγει κριτικά πολυδιάστατα ζητήματα που αφορούν τόσο τις διαφορετικές διαδρομές και εμμονές του Μπαμπούση, όσο και διαχρονικά ζητήματα της ανθρώπινης συνθήκης.

Ημερίδα με θέμα “Το Ζωντανό Θέατρο του 1968” στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Ολοκληρώθηκε χθες η ημερίδα με θέμα “Το Ζωντανό Θέατρο του 1968” στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από το 1968, και εκδηλώσεις τιμής και κριτικής αποτίμησης πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο. Ίσως γιατί από το Παρίσι ως το Σικάγο, από την Πράγα ως το Ανόι, από την Λατινική Αμερική ως το Βελιγράδι, το 1968 κατάφερε σε γνωστές και άγνωστες εξεγέρσεις, με όλες τις θετικές και αρνητικές του συνισταμένες, να αγγίξει «όλο» τον κόσμο. Ο Έρικ Χόμπσμπαουμ (Eric Hobsbaum) το ονόμασε «η χρονιά της αποτυχίας των προφητών», κι αυτό αφορούσε όχι μόνο την αποτυχία όσων πίστευαν πως το τέλος της ιδεολογίας θα επικρατούσε στους απογόνους της μεταπολεμικής υλικής ευφορίας της Δύσης, αλλά κι όσους θεωρούσαν πως υπήρχε μια ιδεολογία που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ευδαιμονία. Τιμώντας κι αποτιμώντας εκείνη την εποχή μέσα από το πρίσμα κυρίως του Εναλλακτικού Αμερικάνικου Θεάτρου, πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη ημερίδα που όμως ερευνά τις επιρροές και τις «αποτυπώσεις» εκείνης της εποχής και σε άλλες σημαντικές περιοχές, όπως της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου, της μουσικής, της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης και της παιδαγωγικής, ευελπιστώντας να βρούμε το νήμα που συνδέει τις «κοινωνίες της αφθονίας» του τότε με τις «κοινωνίες της κρίσης» σήμερα.