«Εσύ: τα στοιχεία»

Κυρ07Οκτ19:00«Εσύ: τα στοιχεία»Λογοτεχνική Performance Βασίλης Αμανατίδης + «Μαύρος Γάντζος»19:00(GMT+00:00)

Τιμή

Ελεύθερη είσοδος

Event Details

Το εσύ: τα στοιχεία είναι ένας σπονδυλωτός αποχαιρετισμός. Θέμα του: η εξοικείωση με τον ερωτικό –μα και με κάθε– αποχωρισμό και η καταβύθιση στην κραταιά αγάπη. Καθώς τα τέσσερα (συν ένα) στοιχεία της φύσης και τα αποδεικτικά στοιχεία και τεκμήρια ύπαρξης μιας σχέσης αναμιγνύονται με τα ρομαντικά στοιχειά που κατοικούν ανάμεσα, το εσύ: τα στοιχεία εξελίσσεται καθ’ οδόν σε μία χαμηλόφωνη διακήρυξη μετατόπισης, πολλαπλότητας και ελευθερίας προς τον ανοιχτό αέρα του ατομικού και του διαφορετικού. Ποίηση σαν προσευχή για το δυνατό ελάχιστο που ακόμη τρεμοπαίζει.

Ο Βασίλης Αμανατίδης παρουσιάζει, από το 2007, τα κείμενα και τα βιβλία του μέσα από performance, που αξιοποιούν χειροποίητα υλικά, τη σύγχρονη τεχνολογία και τη συνέργεια των υπόλοιπων τεχνών. Ως λογοτεχνική performance, το εσύ: τα στοιχεία είναι το αποτέλεσμα της συνομιλίας μεταξύ του ποιητή, της σκηνοθέτιδος Σοφίας Καρακάντζα και της ομάδας της «Μαύρος Γάντζος». Εδώ, παρακολουθούμε τη σχέση του Αμανατίδη με το συγκινητικό κείμενό του, το οποίο –μπροστά στο κοινό– αποκτά μία οπτική-εικαστική διάσταση, ενώ η ποίησή του ένα είδος σώματος και φωνής μέσα στον χώρο. Μέσα από ένα διαφανοσκόπιο, μία “Έμιλυ Μπροντέ” και δύο καθρεφτιζόμενα πρόσωπα, αναπτύσσεται μία ερωτικώς ανεξίθρησκη και υβριδική επιτέλεση που μοιάζει με ψυχική διάλεξη ή με dj set (αλλά χωρίς τραγούδια, μόνο με ποιήματα και μνήμη). Με ιδιαίτερη αφοσίωση στην αποτύπωση της φευγαλέας στιγμής, και στην ουσία που τα θραύσματα κρύβουν.

Το ίδιο το ποιητικό έργο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νεφέλη το 2017, και τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
– Performance – Επιτελεστική ανάγνωση: Βασίλης Αμανατίδης, Σοφία Καρακάντζα
– Σκηνοθεσία: Σοφία Καρακάντζα
– Μουσική σύνθεση: Κατερίνα Τζεδάκι
– Μουσική performance: Μαριάνα Βογιατζή, Κατερίνα Τζεδάκι
– Εικαστική ιδέα – κοστούμια: Ράνια Εμμανουηλίδου
– Σχεδιασμός οπτικής επικοινωνίας: Απόστολος Ρίζος
– Φωτογραφία: Sofia Camplioni Photography

Κριτικές

Το αριστοτεχνικά υφασμένο υπερ-ποίημα του Αμανατίδη σαγηνεύει καθώς πετυχαίνει κάτι εκ πρώτης όψεως παράδοξο: παρά την αποσπασματική του φύση, δεν επιτρέπει τίποτε να αποσπαστεί απ’ αυτό. Τα ποιήματα που το αποτελούν αποτελούν αναπνοές, ανάσες που πρέπει να παίρνονται με τη σειρά, χωρίς μπρος-πίσω, τακτικά, για να διατηρήσει το υπερ-ποίημα την in progress ζωή του. Αυτά τα ποιήματα-αναπνοές μιλάνε, εξιστορούν το ερωτικό φαινόμενο, και μέσα του αντικατοπτριζόμενο ένα ολόκληρο εγκιβωτισμένο σύμπαν, εικόνων, ήχων, αγγιγμάτων πολλές φορές.

Στον βυθό όλων των ποιημάτων, ανάμεσα στον ίλιγγο της αντίφασης εγώ-εσύ, μέσα από την αποσπασματική, in progress διαμόρφωση του ποιητικού υποκειμένου, διαβλέπουμε και την καθαρότητα της σωματικότητας. Διότι, εκτός και πέρα από τον συνεχόμενο πειραματισμό του, την τεχνική και μορφολογική ιδιομορφία του, την ανεξάντλητη φαντασία του, το βιβλίο αναδεικνύει (κι αυτό) τον ποιητή-performer, όπως αυτός θάλλει μέσα από τη σωματικότητά του. Κι αυτή είναι η σημαντικότερη, ίσως, αισθητική καταβολή των ποιημάτων: η εξαφάνιση του ποιητικού εγώ, αλλά και το αρχιτεκτονημένο χτίσιμο της σωματικής του υπόστασης. Τα ποιήματα του Αμανατίδη είναι συχνά, και συλλογικά, οπτικοακουστικά, δραματικά, και τυπογραφικά υπερθεάματα που δημιοργούν μιαν ad infinitum, εναλλασσόμενη αλλά και ελισσόμενη, συναισθησία και που ζουν μόνο μέσα στο context της performance, μέσα μόνο από το σώμα του ποιητή που επιτελεί.
Ένο Αγκόλι, περιοδικό «Εντευκτήριο», 2018

Πρόκειται για μια ποίηση εύστροφης υπονόμευσης, όπου δομούν επαναληπτικά ένα work και ένα identity in progress. Ο ποιητής ως performer, εντός της επιτελεστικότητας της ποίησής του, σκηνοθετεί τον εαυτό του και μετατρέπει σταδιακά τον αρχικό μονόλογό του σε διάλογο, καλώντας προς την ενσωμάτωση του θεατή στις δράσεις του. Το σώμα στον Αμανατίδη μάλιστα κατορθώνει να πάρει μια καινούργια διάσταση. Αυτήν του τελετουργικού υποκειμένου που ισορροπεί ανάμεσα στο κείμενο και το πρόσωπο του ποιητή. Εξοπλίζοντας επίμονα το αφηγούμενο υποκείμενο με αυτοβιογραφικά στοιχεία, κινείται και εκφέρει τον λόγο του ενδο-υποκειμενικά, στην κατάκτηση της ανοικείωσης με τον εαυτό και με το σώμα ως υποκείμενο που κινείται και χειρονομεί παρα-μιλώντας, μετέχοντας τελικά σε ένα γλωσσικό, δια-κειμενικό και υπερ-κειμενικό παίγνιο. Πατώντας και μετέχοντας στα τεκταινόμενα διαδοχικά ως πράγμα, ως σώμα και ως «άλλος». Ετσι ενώ αφαιρεί το δομικό και το περιεχομενικό του προσωπείο, ξεγυμνώνεται ταυτιζόμενος με το ρευστό και υπαρκτό άλλον ως σώμα, και πονώντας και συμπονώντας μετατοπίζεται, αλλάζοντας ρόλους και θέσεις.
Πέτρος Γκολίτσης, Εφημερίδα των Συντακτών, 2017

Ώρα

(Κυριακή) 19:00(GMT+00:00)

Τοποθεσία

MOMUS - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (Αμφιθέατρο)