Ανεβαίνοντας στη σοφίτα του Λαογραφικού Μουσείου, μεταφερόμαστε στο εσωτερικό ενός μεσοαστικού σπιτιού στο Λονδίνο, όπου, γύρω από το τραπέζι του δείπνου και μέσα σε μία μόνο νύχτα, εκτυλίσσεται ένα αμλετικό υπαρξιακό δράμα: η ζοφερή τραγωδία μιας οικογένειας, τα μέλη της οποίας παλεύουν να απαλλαγούν από τα δεσμά του Πατέρα για να καταφέρουν να ζήσουν. Ο Πατέρας – Εξουσιαστής, Άμνετ Λομ, φανατικός υποστηρικτής του χριστιανικού δόγματος, κάνει πράξη τον λόγο («Γεννηθήτω το θέλημά Σου»), διαστρεβλώνοντάς τον και επιβάλλοντας στα μέλη της οικογένειας το θέλημά του, μέσα από τον κατ’ εξακολούθηση βιασμό της προσωπικότητάς τους.
«Να ζεις, αυτό είν’ όλο το ζήτημα». Στη φράση αυτή καταλήγει ο Υιός – Εξουσιαζόμενος, Λέλο Λομ, ένας νέος άνδρας που εδώ και τριάντα χρόνια ζει καθισμένος στο βρεφικό καροτσάκι του. Ο Υιός αναλαμβάνει να βάλει ένα τέλος στην κυριαρχία του Πατέρα, δίνοντας τη δική του απάντηση στο αμλετικό δίλημμα («να ζει κανείς ή να μη ζει»), αντιστρέφοντας τον μύθο του Φαέθοντα και συμβολίζοντας με την πράξη του την εξέγερση ενάντια στη βαρβαρότητα της εξουσίας.
Η παράσταση είναι αυστηρά ακατάλληλη για ανηλίκους.
Συνεργασία Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού.
Ο μύθος του Φαέθοντα
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Φαέθων ήταν γιος του Ήλιου και της Κλυμένης. Μια μέρα, ο πατέρας του τον άφησε να οδηγήσει το άρμα του, ο Φαέθων, όμως, δεν στάθηκε αντάξιος της εμπιστοσύνης του. Καθώς οδηγούσε το άρμα του Ήλιου, είδε στον ουρανό τον Σκορπιό, τρόμαξε και έχασε την ψυχραιμία του και τον έλεγχο του άρματος, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να αρχίσει να ανεβοκατεβαίνει απειλώντας με καταστροφή τη Γη. Ο Δίας, βλέποντας τη Γη να καίγεται και τα ποτάμια να ξεραίνονται από τη θερμότητα, τον κεραυνοβόλησε και τον σκότωσε για να προλάβει χειρότερες καταστροφές.
Συντελεστές της παράστασης
Κείμενο: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Θάνος Νίκας
Σκηνικός χώρος – Κοστούμια: Πηνελόπη Χατζηδημητρίου
Κίνηση: Δροσιά Τριαντάκη
Φωτογραφίες – Trailer: Momentum Photography/Cinematography
Γραφιστικός σχεδιασμός: Λίζα Γεωργοπούλου
Οργάνωση παραγωγής – Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου
Παραγωγή: Ars Moriendi
Διανομή:
Παύλος Δανελάτος: Άμνετ Λομ
Θεανώ Αμοιρίδου: Τζούλι Λομ
Νίκος Ράμμος: Λέλο Λομ
Κατερίνα Συναπίδου: Ανν Λομ
Ελευθερία Μαυρίδου: Μπεθ Λομ
Βιογραφικό σκηνοθέτη
Ο Θάνος Νίκας γεννήθηκε στον Βόλο. Είναι ιδρυτικό μέλος και σκηνοθέτης της Ομάδας Θέατρου Ars Moriendi. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Φαίδρας Έρως της Σάρα Κέην (Θέατρο Blackbox, 2016), Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ (Θέατρο Blackbox και Θέατρο Αυλαία, 2015), Seven-Ένα Έργο για την Γάζα της Caryl Churchill (Δημοτικό Θέατρο Άνετον, 2014), Μυστικός Δείπνος, βασισμένο στην ποίηση του Νίκου-Αλεξη Ασλάνογλου (Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Παρά θιν’αλός 2014), Προς αυτήν την Αλόγιστη Κατεύθυνση των Δ. Δημητριάδη-Γ. Αλισάνογλου (Χουσεΐν Μπέη τζαμί, 57ο Φεστιβάλ Φιλίππων, Καβάλα, 2014), TRANSEUROPA- Ερείπια στην Άκρη της Γλώσσας (Site-specific performance στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο Φιξ, 11η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 2014), Πεθαίνω Σαν Χώρα του Δ. Δημητριάδη (Δημοτικό Θέατρο Άνετον, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Πρώην Στρατόπεδο Κόδρα, Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη, Δημοτικό Θέατρο Βόλου, Διδυμότειχο, Ορεστιάδα, 2012-2013, μεταξύ άλλων.
Βιογραφικό συγγραφέα
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες όπου έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, “Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά”, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d’ Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το “Πεθαίνω σαν χώρα”, το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα “Κατάλογοι 1-4” και το 1983 το θεατρικό του έργο “Η νέα εκκλησία του αίματος”, το οποίο θα ακολουθήσουν πολλά άλλα, όπως “Το ύψωμα” (1990-θεατρικό έργο), “Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα», “Η αρχή της ζωής”, “Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή”, “Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι”, “Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών” κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευριπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις “Άγρα”, που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις “Σαιξπηρικόν” της Θεσσαλονίκης.