Event Type : Θέατρο - Performance

Η παράσταση της ομάδας Εν Δυνάμει, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου και καλλιτεχνική διεύθυνση Ελένης Δημοπούλου, είναι βασισμένη σε μια σειρά από καθημερινές, ξεχωριστές ιστορίες για την αναπηρία, τη διαφορετικότητα και τους ανθρώπους γύρω από αυτήν.

Όλα τα στιγμιότυπα που διαρθρώνουν την αφήγηση της παράστασης είναι εμπνευσμένα από τις αληθινές ιστορίες των ανθρώπων που τις αναπαριστούν. Η καθημερινότητα, μέσα από τραγούδια, ποιήματα και εικόνες παρουσιάζεται με έναν τρόπο ποιητικό. Ο αφηγηματικός τρόπος αυτός λειτουργεί ως γέφυρα, προκειμένου να ειπωθεί το ανείπωτο. Η θεατρική φόρμα αναμειγνύεται με στοιχεία ντοκιμαντέρ και οι ήρωες συστήνονται με το πραγματικό τους όνομα προσπαθώντας να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα «ποιος αλήθεια είμαι;».

Ώρες παραστάσεων
Σάββατο 5 Οκτωβρίου στις 21.00
Κυριακή 6 Οκτωβρίου διπλή παράσταση στις 18.30 και στις 21.00.

Σημείωμα σκηνοθέτιδας
Το “κανονικό” είναι σίγουρα μία λέξη καταδικασμένη. Μία λέξη που αναγκάζεται να προσδιοριστεί από τον μέσο όρο. Ύστερα ακολουθεί η αντικειμενική αλήθεια-ό,τι δεν είναι “κανονικό” είναι “διαφορετικό”, είναι “άλλο”. Ποιός όμως φόρτισε το “άλλο” με αρνητικό πρόσημο; και γιατί;
Με την παράσταση ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα κοινοποιούνται ιστορίες γύρω από την αναπηρία. Μέσω αυτών των ιστοριών δεν επιδιώκεται παρά αυτό το άνοιγμα στο ανοίκειο, έτσι ώστε να γίνει γνωστό και οικείο. Στη σκηνή οι ιστορίες αυτές μπαίνουν στο στόμα παιδιών και παίρνουν τη μορφή ενός παιδικού παιχνιδιού. Η επιλογή αυτή μπορεί αρχικά να προκύπτει από μία επιμονή να αναφέρεται κανείς στους ανθρώπους με αναπηρία ως “παιδιά”, στην πορεία όμως αποκαλύπτει τη δύναμη του παιδικού αυθορμητισμού και της παιδικής σκληρότητας να μιλήσει χωρίς αναστολές για τα πιο κρυμμένα μυστικά, να πει την αλήθεια ολόκληρη, όπως πραγματικά είναι.

Συντελεστές
Σημ.: Η τελική σύνθεση δεν αποτελεί προϋπάρχουσα θεατρική δραματουργία αλλά προέκυψε μέσα από τις πρόβες από τα μέλη της ομάδας.
Η τελική σύνθεση και επιμέλεια έγινε από την Ελένη Ευθυμίου.
Σκηνοθεσία – Μουσική: Ελένη Ευθυμίου
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελισάβετ Αντάπαση
Φωτισμοί: Richard Anthony
Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Οργάνωση Παραγωγής-Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Δημοπούλου
Φωτογραφίες παράστασης: Ομάδα Light 16
Επικοινωνία: BrainCo
Παίζουν: Κλειώ Αντωνοπούλου, Βάσω Ασίκογλου, Μαρία Δαχλύθρα, Ελευθερία Δρακουλίδου, Μαργαρίτα Καϊναδά, Δημήτρης Καλαγκάνης, Κίμων Καλαγκάνης, Άννα Καλίντσεβα, Αναστασία Καρυοφύλλη, Ευαγγελίνα Καρυοφύλλη, Μαρία Κολτσίδα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Γιώτα Κουϊτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Παρμενίων Κυριακούλης, Ευτέρπη Κώστα, Λωξάνδρα Λούκας, Δημήτρης Μέξης, Αγγελική Μούσιου, Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος.
Στην παράσταση ακούγονται κείμενα των Ξαβιέ Ντυρενζέ, Νικηφόρου Βρεττάκου, Τέλλου Φίλη, Τζ. Μ. Κουτσί.

Είπαν για την παράσταση
Βίκτωρ Αρδίττης Σκηνοθέτης – πανεπιστημιακός.
Πώς το θέατρο μπορεί να γίνει άμεση πράξη ζωής Μέρες τώρα σκέφτομαι πως η παράσταση Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή Πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα είναι από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που είδα στο θέατρο το τελευταίο διάστημα. Από τα πιο έξυπνα κι από τα πιο συγκινητικά […]. Όσο η ομάδα μπορεί, πρέπει να το δείξει και να το ξαναδείξει.
Μιχ. Γ. Μπακογιάννης Λέκτορας Τμήματος Φιλολογίας ΑΠΘ
[…].Αυτό που είδα ήταν συγκλονιστικό. Μια παρέα νέων παιδιών, με το φυσικό τάλαντο της νεανικής ορμής και τη δίψα για έκφραση σε κάθε τους κίνηση. Ένιωθα σαν να με έπαιρναν όλα μαζί και το καθένα χωριστά από το χέρι και με απομάκρυναν αβίαστα από τη ζωή μου. Ένιωθα σαν να μου δείχνουν τη δική τους ζωή, να μου εμπιστεύονται αυτό που τους κάνει όχι διαφορετικούς αλλά ξεχωριστούς και να μου ζητούν να μοιραστώ μαζί τους την ειλικρίνεια των συναισθημάτων και τη γνησιότητα της φωνής και του λόγου τους. το θέαμα αυτό το έζησα. Δεν το είδα. Το βίωσα. Σας ευχαριστώ. http://blogs.auth.gr/mixalisb

Revolt Athens
Συνδυάζοντας ερμηνεία, μουσική και βίντεο, το REVOLT ATHENΣ είναι ένα διερευνητικό βλέμμα στην καθημερινότητα μιας Αθήνας, καθώς και της ίδιας της Ελλάδας σε συνθήκες κρίσης. Μια πολιτική performance, με βραβεύσεις και διεθνή σταδιοδρομία που παρουσιάζεται συνεχώς από το 2105, το REVOLT ATHENΣ περνά από διαδηλώσεις και δακρυγόνα, κριτική και ποίηση, ακτιβιστικές κοινότητες και αρχαία μυθολογία, προκειμένου να σκύψει στα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα της ελληνικής πρωτεύουσας, τα οποία  σύντομα γίνεται αντιληπτό πως αφορούν ολόκληρη τη σύγχρονη Ευρώπη.

Πρόκειται για δημιουργία της ομάδας ODC Ensemble, που αποτελείται από τη σκηνοθέτιδα Έλλη Παπακωνσταντίνου, την ηθοποιό Ρόζα Προδρόμου, τον visual artist Παντελή Μάκκα και τον συνθέτη και μουσικό Τηλέμαχο Μούσα. Κατά τη διάρκεια της παράστασης γίνεται χρήση στροβοσκοπικών φωτισμών.

Το Σπήλαιο
Επίσης σε σύλληψη και σκηνοθεσία της Έλλης Παπακωνσταντίνου, το ΣΠΗΛΑΙΟ είναι μια διεθνής συμπαραγωγή που διερευνά, μέσα από την φιλοσοφική διάσταση της τυφλότητας, πιθανές παραλληλίες με τον σημερινό κόσμο της εικονικής πραγματικότητας και των ψευδών ειδήσεων αντλώντας από την πλατωνική αλληγορία του Σπηλαίου. Τραγουδιστές, εικαστικοί, performers που ανάμεσα τους είναι και το ιστορικό στέλεχος των Tuxedomoon Blaine L. Reininger, συμπράττουν σε μια σύγχρονη όπερα-περφόρμανς με κυβερνο-πανκ αισθητική.

Κατά τη διάρκεια της παράστασης γίνεται χρήση στροβοσκοπικών φωτισμών (strobe lights)

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Ο.Μ.Μ.Θ

Ώρες παραστάσεων:
7/10 20:00 (Revolt ATHENΣ) 21:45 (TO ΣΠΗΛΑΙΟ)
8/10 21:00 (TO ΣΠΗΛΑΙΟ)

Συντελεστές
Σύλληψη, λιμπρέτο, σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου
Μουσική, ενορχήστρωση: Τηλέμαχος Μούσας
Βίντεο, live κάμερα, σκηνικά, κοστούμια: Παντελής Μάκκας
Φιγούρες θεάτρου σκιών: Τάσος Κώνστας
Συνεργάτες δραματουργίας: Στέλλα Ράπτη, Tanja Diers
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Δρακοπούλου
Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου
Μουσική προετοιμασία: Αναστασία Κατσιναβάκη
Αναστασία Κατσιναβάκη: πιάνο
Μαριλένα Χρυσοχοΐδη: σαντούρι
Blaine L. Reininger pedals & effects
Περφόρμερς: Blaine L. Reininger, Αναστασία Κατσιναβάκη, Βιβή Πέτση, Μαριλένα Χρυσοχοΐδη, Παντελής Μάκκας

Bιογραφικό σκηνοθέτιδας
Η Έλλη Παπακωννσταντίνου είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού και του Royal Holloway του Λονδίνου(ΜΑ, PhD). Οι πραστάσεις της χαρακτηρίζονται από το υβριδικό τους ύφος. Είναι πολυμεσικές με έντονο το ενδιαφέρoν για την πολιτική, ένα ενδιαφέρον που είχε ως αφετηρία τις κινητοποιήσεις που τάραξαν την χώρα τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Η πιο πρόσφατη δουλειά της φέρει τον τίτλο “Oedipus: Sex with Mum Was Blinding”. Πρόκειται για μια υβριδική όπερα που συνδυάζει visual arts και τη χρήση νέων τεχνολογιών, βασισμένη στον Οιδίποδα Τύραννο

Ένα ξεχωριστό ταξίδι στον χρόνο, στη Γαλλία του 19ου αιώνα, σε μια εποχή που η ιατρική και η δικαιοσύνη επιδίδονταν σε ένα ανελέητο κυνήγι ταυτότητας, με σκοπό να καθοριστεί το «αληθινό φύλο». Ένα ταξίδι το οποίο προσφέρει στο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει την Ερκουλίν Μπαρμπέν. Μια διπλή, παράξενη ύπαρξη. «Άνδρας. Γυναίκα. Τίποτα.»  Ένα άτομο ερμαφρόδιτο, που στη γέννησή του θεωρήθηκε γυναίκα, ενώ αργότερα, στην ενηλικίωσή του, τού επιβλήθηκε η ανδρική ταυτότητα.

Η ιστορία της/του Ερκουλίν Μπαρμπέν, όπως η ίδια/ο ίδιος την κατέγραψε στο ημερολόγιό της/του, έμεινε στην Ιστορία ως το πρώτο κείμενο ερμαφρόδιτου, ένα ντοκουμέντο πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Μισέλ Φουκώ για να γράψει το άρθρο του «Το αληθινό φύλο», καταγγέλλοντας «την τυραννία της κοινωνίας για το φύλο και την αναπόφευκτη επιμονή ότι κάθε άτομο πρέπει να έχει ένα» και ανοίγοντας ένα νέο, πολύ σημαντικό κεφάλαιο στις σπουδές φύλου.

Σήμερα, η/ο Ερκουλίν αποτελεί εμβληματική μορφή του κινήματος των ίντερσεξ ατόμων. Την εποχή, όμως, που έζησε τη σύντομη ζωή της/του, ήταν μια ύπαρξη καταδικασμένη στη μοναξιά και την απομόνωση, ένα μίασμα για τη θρησκόληπτη κοινωνία. Ένα θύμα της ζωής, η οποία τον οδήγησε στον μονόδρομο της αυτοκτονίας.

Ώρα έναρξης: 21.00 Την Δευτέρα 7.10 παραστάσεις στίς 21:00 και στις 23.30

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Herculine Adélaïde / Abel Barbin
Μετάφραση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Δαμιανός Κωνσταντινίδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελίνα Ευταξία
Μουσική: Κωστής Βοζίκης – Χρήστος Παπαδόπουλος
Κίνηση: Ίρις Νικολάου
Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης
Βοηθοί σκηνοθέτη – δραματουργίας: Εβελίνα Κοτρίδου – Αντιγόνη Μπάρμπα
Φωτογραφίες: Χρήστος Κυριαζίδης
Γραφιστικός σχεδιασμός: Ιωάννης Ξηροκώστας
Οργάνωση παραγωγής – Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου
Παραγωγή: Angelus Novus
Διανομή: Αντιγόνη Μπάρμπα, Χρήστος Παπαδόπουλος, Αναστάσης Ροϊλός

Βιογραφικό σκηνοθέτη
Ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης είναι αναπληρωτής Καθηγητής της Σκηνοθεσίας-Υποκριτικής στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., τη Δραματική Σχολή της Ρούλας Πατεράκη και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Paris X – Nanterre. Στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ διδάσκει από το 2003. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Στη Γαλλία σκηνοθέτησε έργα των Λόρκα, Μπύχνερ, Μπέκετ, Ζενέ, Κορνέιγ κ.α. Στην Ελλάδα σκηνοθέτησε για το ΚΘΒΕ, το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, τις ομάδες ΛΥΚΗ ΒΥΘΟΥ και ANGELUS NOVUS έργα των Μποστ, ντε Σαντ, Χ. Μύλλερ, Φασμπίντερ, Ο. Ουάιλντ, Σαίξπηρ κ.ά. και παραστάσεις βασισμένες σε δική του δραματουργική επεξεργασία κειμένων όπως η ραψωδία λ (Νέκυια) της Οδύσσειας, ποιήματα του Τ. Σινόπουλου κ.α. Από τις εκδόσεις University Studio Press κυκλοφόρησε, σε δική του μετάφραση, η Ιστορία Σύγχρονης Σκηνοθεσίας, των: Denis Bablet και Jacqueline Jomaron (2 τόμοι: 1887-1914 και 1914-1940, Θεσσαλονίκη 2008 και 2009, αντίστοιχα).

H Violet Louise παρουσίασε για το Φεστιβάλ Αθηνών 2018 την οπτικοακουστική παράσταση Παράξενες Ιστορίες, βασισμένη σε ανθολογία από ιστορίες τρόμου, ποιήματα, επιστολές και δοκίμια του παγκοσμίως αναγνωρισμένου αμερικανού συγγραφέα Edgar Alan Poe. Η σύνθεση αυτών των αποσπασμάτων από τα έργα του Poe δημιούργησε μία κανούργια ιστορία. Oι Παράξενες Ιστορίες προσκλήθηκαν από το Φεστιβάλ Vie και το Φεστιβάλ Delle Colline Torinesi στην Ιταλία, το Μάρτιο και τον Ιούνιο 2019, έχοντας λάβει εξαιρετικές κριτικές από τον εγχώριο και τον ιταλικό τύπο.

Συσκευές που παράγουν ήχο, φως και εικόνα , δημιουργούν την ατμόσφαιρα ενός περίεργου εργαστηρίου επί σκηνής.Τα υλικά της παράστασης (ήχος, μουσική, βίντεο) είναι και αυτά πρωτότυπα, ενώ η μίξη τους γίνεται ζωντανά επί σκηνής. Οι δύο ερμηνευτές επί σκηνής (η Αγλαϊα Παππά και η Λουίζα Κωστούλα) μαζί τη δημιουργική ομάδα (Studio19, Σάκης Μπιρμπίλης) αποτελούν από κοινού, μία τέλεια συγχρονισμένη ορχήστρα πολυμέσων.

Oι Παράξενες Ιστορίες διερευνούν το μυστήριο της Ζωής και του Θανάτου. Ένα κορίτσι επισκέπτεται μία γυναίκα που βρίσκεται καθηλωμένη σε μία αναπηρική καρέκλα και μεταμορφώνει το δωμάτιο της σε ένα εργαστήριο μνήμης. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας,το κορίτσι λειτουργεί σαν υπνωτιστής. Η γυναίκα, αρχίζει σταδιακά να ανακαλεί μνήμες από το παρελθόν της. Ταξιδεύοντας μπρος και πίσω στο χρόνο, αφηγείται τις ιστορίες του Poe, σα να είναι κομμάτια από το δικό της παρελθόν και προετοιμάζει το τελευταίο ταξίδι της προς το Φως. Το Φως της Αιώνιας Αγάπης.

Συντελεστές της παράστασης
Σκηνοθεσία – Μετάφραση – Μoυσική – Oπτική & ηχητική δραματουργία: Violet Louise
Ερμηνεύουν: Aγλαΐα Παππά, Λουίζα Κωστούλα
Σχεδιασμός συστήματος αναπαραγωγής ήχου και εικόνας: Studio 19
Σχεδιασμός φωτισμού: Σάκης Μπιρμπίλης
Bίντεο: Bασίλης Κουντούρης ( Studio 19)
Ηχοληψία: Kώστας Μπώκος (Studio 19)
Κοστούμι: Λίλιαν Ξυδιά
Εικονοληψία: Studio 19 ( Bασίλης Κουντούρης)

Βιογραφικό σκηνοθέτιδας
Η Violet Louise (Λουίζα Κωστούλα), είναι σκηνοθέτης, performer, μουσικός και multimedia artist που ερευνά από το 2012 το πεδίο της σύγχρονης αφήγησης με τη δημιουργική χρήση πολυμέσων. Εκτός από τη σκηνοθεσία, στις παραστάσεις της υπογράφει τη μουσική, τα ηχητικά υλικά, όπως και τη δραματουργία ήχου και εικόνας.

Κριτικές
tospirto http://tospirto.net/theater/ive_seen/34051
Σαρηγιάννης http://totetartokoudouni.blogspot.com/2018/07/blog-post_9.html

Ανεβαίνοντας στη σοφίτα του Λαογραφικού Μουσείου, μεταφερόμαστε στο εσωτερικό ενός μεσοαστικού σπιτιού στο Λονδίνο, όπου, γύρω από το τραπέζι του δείπνου και μέσα σε μία μόνο νύχτα, εκτυλίσσεται ένα αμλετικό υπαρξιακό δράμα: η ζοφερή τραγωδία μιας οικογένειας, τα μέλη της οποίας παλεύουν να απαλλαγούν από τα δεσμά του Πατέρα για να καταφέρουν να ζήσουν. Ο Πατέρας – Εξουσιαστής, Άμνετ Λομ, φανατικός υποστηρικτής του χριστιανικού δόγματος, κάνει πράξη τον λόγο («Γεννηθήτω το θέλημά Σου»), διαστρεβλώνοντάς τον και επιβάλλοντας στα μέλη της οικογένειας το θέλημά του, μέσα από τον κατ’ εξακολούθηση βιασμό της προσωπικότητάς τους.

«Να ζεις, αυτό είν’ όλο το ζήτημα». Στη φράση αυτή καταλήγει ο Υιός – Εξουσιαζόμενος, Λέλο Λομ, ένας νέος άνδρας που εδώ και τριάντα χρόνια ζει καθισμένος στο βρεφικό καροτσάκι του. Ο Υιός αναλαμβάνει να βάλει ένα τέλος στην κυριαρχία του Πατέρα, δίνοντας τη δική του απάντηση στο αμλετικό δίλημμα («να ζει κανείς ή να μη ζει»), αντιστρέφοντας τον μύθο του Φαέθοντα και συμβολίζοντας με την πράξη του την εξέγερση ενάντια στη βαρβαρότητα της εξουσίας.

Η παράσταση είναι αυστηρά ακατάλληλη για ανηλίκους.

Συνεργασία Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού.

Ο μύθος του Φαέθοντα
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Φαέθων ήταν γιος του Ήλιου και της Κλυμένης. Μια μέρα, ο πατέρας του τον άφησε να οδηγήσει το άρμα του, ο Φαέθων, όμως, δεν στάθηκε αντάξιος της εμπιστοσύνης του. Καθώς οδηγούσε το άρμα του Ήλιου, είδε στον ουρανό τον Σκορπιό, τρόμαξε και έχασε την ψυχραιμία του και τον έλεγχο του άρματος, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να αρχίσει να ανεβοκατεβαίνει απειλώντας με καταστροφή τη Γη. Ο Δίας, βλέποντας τη Γη να καίγεται και τα ποτάμια να ξεραίνονται από τη θερμότητα, τον κεραυνοβόλησε και τον σκότωσε για να προλάβει χειρότερες καταστροφές.

Συντελεστές της παράστασης
Κείμενο: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Θάνος Νίκας
Σκηνικός χώρος – Κοστούμια: Πηνελόπη Χατζηδημητρίου
Κίνηση: Δροσιά Τριαντάκη
Φωτογραφίες – Trailer: Momentum Photography/Cinematography
Γραφιστικός σχεδιασμός: Λίζα Γεωργοπούλου
Οργάνωση παραγωγής – Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου
Παραγωγή: Ars Moriendi
Διανομή:
Παύλος Δανελάτος: Άμνετ Λομ
Θεανώ Αμοιρίδου: Τζούλι Λομ
Νίκος Ράμμος: Λέλο Λομ
Κατερίνα Συναπίδου: Ανν Λομ
Ελευθερία Μαυρίδου: Μπεθ Λομ

Βιογραφικό σκηνοθέτη
Ο Θάνος Νίκας γεννήθηκε στον Βόλο. Είναι ιδρυτικό μέλος και σκηνοθέτης της Ομάδας Θέατρου Ars Moriendi. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Φαίδρας Έρως της Σάρα Κέην (Θέατρο Blackbox, 2016), Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ (Θέατρο Blackbox και Θέατρο Αυλαία, 2015), Seven-Ένα Έργο για την Γάζα της Caryl Churchill (Δημοτικό Θέατρο Άνετον, 2014), Μυστικός Δείπνος, βασισμένο στην ποίηση του Νίκου-Αλεξη Ασλάνογλου (Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Παρά θιν’αλός 2014), Προς αυτήν την Αλόγιστη Κατεύθυνση των Δ. Δημητριάδη-Γ. Αλισάνογλου (Χουσεΐν Μπέη τζαμί, 57ο Φεστιβάλ Φιλίππων, Καβάλα, 2014), TRANSEUROPA- Ερείπια στην Άκρη της Γλώσσας (Site-specific performance στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο Φιξ, 11η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 2014),  Πεθαίνω Σαν Χώρα του Δ. Δημητριάδη (Δημοτικό Θέατρο Άνετον, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Πρώην Στρατόπεδο Κόδρα, Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη, Δημοτικό Θέατρο Βόλου, Διδυμότειχο, Ορεστιάδα, 2012-2013, μεταξύ άλλων.

Βιογραφικό συγγραφέα
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες όπου έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, “Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά”, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d’ Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το “Πεθαίνω σαν χώρα”, το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα “Κατάλογοι 1-4” και το 1983 το θεατρικό του έργο “Η νέα εκκλησία του αίματος”, το οποίο  θα ακολουθήσουν πολλά άλλα, όπως “Το ύψωμα” (1990-θεατρικό έργο), “Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα», “Η αρχή της ζωής”, “Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή”, “Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι”,  “Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών” κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευριπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις “Άγρα”, που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις “Σαιξπηρικόν” της Θεσσαλονίκης.